The African experience

Heb je je ooit afgevraagd hoe het zou zijn om geen water meer uit de kraan te zien komen? 'Gelukkig' hoef ik me me dat niet meer in te beelden, want het is werkelijkheid geworden: Grahamstown zit vanaf gisterochtend zonder water en volgens de geruchten komt daar donderdag pas verandering in! Het voegt op zijn positiefst toch wel iets toe aan mijn Afrika-ervaring, maar comfortabel is anders...de meisjes van Canterbury nemen de situatie nu nog met een lach, maar vorig jaar duurde het 10 dagen voor er weer water was!!

Toevallig weet ik vanaf afgelopen zaterdag hoe ik ''water'' in het Xhosa moet zeggen (''amanzi''): twee jongens uit de township, David en George, doen hun uiterste best om me de clicks van het Xhosa bij te brengen. De roep-een-paardklik gaat goed, de tong-tegen-je-voortandenklik ook prima, maar de hardste klik, die klinkt zoals een slag op een trommel, blijft ontzettend onmogelijk ;). Tijdens deze lessen op het gras van de campus is het ongelooflijk leuk om te zien hoe blij deze jongens worden van de zoveelste keer dat ze een woord met een klik moeten herhalen: ze wonen met z'n tweeën en hun zusje in de armste wijk van de township hier en het is heel gaaf om zo contact te leggen en de rollen om te draaien.

Ik kan dat weinige Xhosa dan weer goed gebruiken voor m'n vrijwilligerswerk bij Shaw Hall, een kleuterschool waarbij ik (de aller ALLER schattigste) kindjes van 4, 5 en 6 jaar Engelse liedjes en woorden leer. En dan maar lief lachen als een donker jongetje in het Xhosa tegen je begint te brabbelen, want verder dan ''dank je wel'' en ''hallo'' kom ik nog niet echt...gelukkig maakt het knuffelen aan het einde heel veel goed en is dat de belangrijkste manier van communiceren.

Het is nu dag 42 van mijn Zuid-Afrikaanse ervaring hier, en de tijd vliegt voorbij. Ik geniet enorm van de momenten dat ik de westerse campus eventjes achter me kan laten en contact kan leggen met de plaatselijke bevolking. En dan stiekem weer snel verlangen naar het avondlijke biertje met de internationals, om dat kleine beetje heimwee wat soms opkomt eventjes te vergeten.

Ek is baie lief vir julle!